12 de enero de 2011


Behin da betikoz itxi dozuz zeure bihotzeko atiek, benetan maitte zaittun pertsona hori noz helduko zain. Bitartien, danari uko eittotzazu, iñoren laguntza onartu barik, bidien galdute, nora jo eztakizu. Zaila da konturatzie,gu geu garela azkenien pauso bat aurrera emon ta erabaki bat hartu biogunek.
Hainbeste abentura ta desbentura, hainbeste disgusto ta poztazun emoten dozkun bizi izeneko "karrusel" honek, gutxien espero dogunien, zas! hor arrapau zaittu irrifar bateaz aurpegixen, ikeraz pozik.
Espillure begiratu, ta zaren modukue onartu zara, negarrak alde batera utziz.
Eztau beste ezebez esateko. Zure albuen egongo naz beti.

No hay comentarios:

Publicar un comentario